Forum dyskusyjne Szafarzy Nadzwyczajnych

Jacek

PAP, piątek 08.06.2008 godz. 19:35

Po raz pierwszy w polskim Kościele żonaty mężczyzna otrzymał święcenia diakonatu stałego. 38-letni Tomasz Chmielewski dołączył do grona prawie 32 tysięcy diakonów stałych pracujących na całym świecie.

Diakon stały jest duchownym, choć niższego szczebla, może m.in. odprawiać nabożeństwa, błogosławić śluby, prowadzić pogrzeby, udzielać komunii i głosić kazania. Wyjątkiem jest odprawianie mszy św., słuchanie spowiedzi i udzielanie sakramentu namaszczenia chorych, które pozostają zastrzeżone wyłącznie dla kapłanów.

Pierwszego diakona stałego w polskim Kościele wyświęcił bp Andrzej Suski. Obrzęd polegał na złożeniu ślubowania posłuszeństwa ordynariuszowi macierzystej diecezji i jego następcom, a także do codziennego odmawiania modlitwy brewiarzowej.

To pierwsze od tysiąca lat święcenie dla diakonatu stałego w Polsce. Droga kandydatów do tego celu jest jednak bardzo trudna - powiedział ks. Dariusz Iwiński, kierujący pierwszym Ośrodkiem Formacji Diakonów Stałych w Przysieku koło Torunia.

Żeby zostać diakonem stałym trzeba mieć co najmniej 35 lat i pięcioletni staż małżeński. Kawalerowie muszą mieć skończone 25 lat i zobowiązać się, że przez całe życie pozostaną w celibacie.

Kandydaci w momencie przyjęcia święceń muszą mieć też ukończone 5-letnie studia teologiczne. W ciągu trzyletniego okresu przygotowawczego kandydaci na diakonów stałych pogłębiają swoją duchowość, uczą się sprawowania liturgii, głoszenia kazań i śpiewu kościelnego.

Z 14 kandydatów, którzy trzy lata temu zgłosili się do ośrodka w Przysieku, pozostało tylko czterech. W tym roku święcenia otrzyma dwóch z nich, dwóch kolejnych - za rok.

Tomasz Chmielewski z Torunia pracuje jako katecheta w gimnazjum i liceum, a wraz z żoną prowadzi zajęcia w Szkole Nowej Ewangelizacji. To zapewne ciekawe wydarzenie, ale ja koncentruję się na jego duchowym aspekcie - podkreślił pytany o swoje refleksje na temat święceń.

Drugi z diakonów stałych otrzyma święcenia w niedzielę, w Pelplinie na Pomorzu z rąk bp. Jana Szlagi. Biskupi diecezjalni określą także zakres zadań i macierzystą parafię diakonów.

Wyświęcenie diakona stałego jest pierwszym tego typu wydarzeniem w dziejach polskiego Kościoła, który zezwalał na to dotychczas wyłącznie kandydatom na kapłanów. Sama funkcja jest znana od jego początków - wspominał o niej m.in. św. Paweł, a pierwszych diakonów wyświęcali apostołowie.

Diakoni pomagali apostołom wyręczając ich w opiece nad chorymi i ubogimi, często także sami nauczali. Po Soborze Nicejskim (325 r.) przyjął się zwyczaj wyświęcania tylko kandydatów na kapłanów i dopiero Sobór Watykański II przywrócił tę instytucję w Kościele.

Ośrodek w Przysieku na razie nie ma więcej kandydatów do diakonatu i po wyświęceniu przygotowujących się jeszcze dwóch mężczyzn zawiesi działalność. Kolejny ośrodek powstanie prawdopodobnie w diecezji ełckiej.

Link do materiału tv

[link widoczny dla zalogowanych]

------------------------------------------------------------------
Niech Bóg im błogosławi na drodze którą dla Nich wybrał.

PTB

Cieszyć się należy i modlić o Swiatło i Dary Ducha Świętego dla Kościoła Polskiego.

Z tymi studiami to nie tak do końca. Przepisy mówią:

O przystąpieniu do diakonatu stałego decydują normy Kodeksu Prawa Kanonicznego i wytyczne krajowych konferencji biskupich. Warunkami wstępnymi przystąpienia do diakonatu stałego są odpowiednie kwalifikacje duchowe i fizyczne, m.in. zdrowie fizyczne i psychiczne, głęboka religijność, łatwość nawiązywania kontaktów międzyludzkich, zaangażowanie w prace charytatywne.

Według prawa kanonicznego kandydat do diakonatu stałego – mężczyzna nieżonaty i zobowiązujący się do celibatu – może przystąpić do święceń po ukończeniu 25. roku życia. Kandydat związany małżeństwem musi mieć ukończonych 35 lat i posiadać pisemną zgodę żony. Episkopaty danego kraju mogą wydać zarządzenie o podwyższeniu wieku kandydatów do diakonatu (KPK 1031 § 2, 3). Prawo kanoniczne nie wyznacza górnej granicy święceń. Zazwyczaj konferencje biskupie ustalają ten wiek na 50 lat dla mężczyzny, który całkowicie poświęca się posłudze diakonackiej oraz 55 lat dla tego, który oprócz diakonatu pracuje zawodowo.

Kandydaci, zgodnie z przepisami Konferencji Episkopatu powinni otrzymać odpowiednią formację. Jeśli nie ukończyli studiów teologicznych, powinni odbyć specjalny, co najmniej trzyletni kurs, podczas którego zdobędą odpowiednią wiedzę teoretyczną i praktyczną. W ostatnim roku nauki przyszły diakon powinien odbyć praktykę we wspólnocie parafialnej, sprawując m.in. posługę lektora i akolity. Diakoni żonaci, którzy całkowicie oddali się posłudze na rzecz Kościoła, powinni otrzymywać odpowiednie wynagrodzenie wystarczające na utrzymanie ich oraz ich rodzin (KPK 281 § 3).
ale jak wiemy, przepisy swoje a życie swoje...

PTB

Następny artykuł o tej uroczystości

[link widoczny dla zalogowanych]

ma_ciej · Wysłany: Wto 19:09, 03 Mar 2009 Temat postu:

Czy wiadomo coś o ponownym naborze do diakonatu stałego?

Gość · Wysłany: Wto 19:21, 03 Mar 2009 Temat postu:

Teraz Przysiek został uśpiony, następny ruch jest po stronie Biskupów Dieciezjalnych. Ale wobec Nowego Dyrektorium Służb Liturgicznych - Akolita, sądzę że będzie trudniej. Bóg tylko wie co dalej

ma_ciej · Wysłany: Wto 19:24, 03 Mar 2009 Temat postu:

Akolita ma zastąpić diakonów stałych tak? Ale przecież to coś zupełnie innego..