Forum dyskusyjne Szafarzy Nadzwyczajnych

PTB

Modlitwa ma kształt dialogu. Bóg mówi, poucza, wzywa, a człowiek odpowiada. Podstawą dialogu człowieka z Bogiem jest bezgraniczne zawierzenie Bogu, powierzenie się w Jego ręce. Człowiek zwraca się do Boga jak do Ojca, jak do Oblubieńca, który jednoczy z sobą i Naród wybrany, i każdego w nim w mistycznym małżeństwie. W tej rozmowie i kontakcie człowieka z Bogiem widać, że inicjatywa należy do Boga. Podstawowym aktem ze strony człowieka jest wiara i przez nią słuchanie Słowa, wołania Bożego. Jest też wzajemnym odniesieniem dwóch osób - Boga i człowieka: Boga wzywającego do przyjaźni z sobą, obdarzającego łaską, i człowieka, który odpowiada na Jego dar. Obdarzenie ze strony Boga i odpowiedź człowieka najdoskonalej zostały urzeczywistnione w Jezusie Chrystusie. Człowiek zawsze odnajdywał Boga zarazem dalekiego i bliskiego. Bóg bowiem w rzeczywistości pojmowanej przez człowieka jest bardzo daleki w odniesieniu Stwórca - stworzenie. Równocześnie jest On bardzo bliski, o czym poucza całe Objawienie; bliski w Jezusie Chrystusie, szczególnie w Nim, wydającym siebie za nasze zbawienie i wszczepiającym nas w Siebie. Modlitwa wprowadza w przyjazną zażyłość z Bogiem. W niej ludzie prawdziwie religijni rozmawiają z Bogiem, doświadczają Boga, doznają dotknięć Pana, których owocem jest zjednoczenie z Nim w miłości. Ono wprowadza w pełne uczestnictwo w życiu Bożym. Modlitwa wprowadza i wznosi istotę człowieka, tzn. jego umysł i serce, do Boga. Można powiedzieć, że Bóg sam ustanowił modlitwę jako źródło łączności z Nim i źródło życia Bożego. Człowiek odczuwając potrzebę łączności z Bogiem i jej poszukując, pod działaniem łaski Pana odnajduje to źródło i podejmuje modlitwę, z której wypływa całe życie chrześcijańskie i w której ono się wyraża. Modlitwa bowiem jest oddechem i atmosferą życia chrześcijańskiego. Dzisiejsze czytanie, Ewangelia i psalm mówią nam o modlitwie i o miłości Boga do człowieka, ale też uczą nas, że poprzez modlitwę, w tym poprzez czytanie Pisma Świętego, przeprowadzamy rozmowę z Bogiem, który chce nas słuchać i nam pomagać. Pytanie zawarte w Psalmie jest pytaniem retorycznym znajdującym natychmiastową odpowiedź, jedynie oczywistą, „Naszą pomocą jest nasz Pan i Stwórca.” Wsłuchując się w kolejne zwrotki psalmu dowiadujemy się, że „Pan cię uchroni od zła wszelkiego, ochroni twoją duszę. Pan będzie czuwał nad twoim wyjściem i powrotem, teraz i po wszystkie czasy.” Natomiast w czytaniu z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza Święty Paweł poucza nas mówiąc: „ Pisma święte.. ...mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo od Boga jest natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości...” Wreszcie Święty Łukasz w swojej Ewangelii słowami Pana także zaleca nam nieustanną modlitwę do Pana „A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę.”. Tak więc rozmawiajmy poprzez modlitwę z Panem dziękując Mu za wszystko, czego doświadczamy, aby Syn Człowieczy znalazł wiarę na ziemi, gdy przyjdzie.

Gość

Jest taka piękna modlitwa (odmawiana najczęściej po "Anioł Pański"):
Łaskę Twoją, prosimy Cię Panie racz wlać w serca nasze, abyśmy, którzy za zwiastowaniem anielskim wcielenie Chrystusa Syna Twego poznali, przez mękę Jego i krzyż do chwały Zmartwychwstania doprowadzeni byli przez Chrystusa Pana naszego Amen.
Czy ktoś mógłby powiedzieć od kiedy ona istnieje w Kościele?
Szukałem jej w ksiażeczce do nabozeństw, ale jej nie znalazłem
Pozdrawiam. Dawid

Gość

Aaa, znalazłem i to wydaniu z 1984r. Szukanie w "Książeczkach do nabożeństw" to nie to samo co w "Googlach" - trwa znacznie dłużej
Pozdrawiam.

custos

Ta modlitwa jest integralną częscią Modlitwy na Anioł Panski. Sługa Boży Jan Paweł II zawsze odmawiał w niedzielne południe z okna Pałacu Watykańskiego po łacinie. Kontynuje to Benedykt XVI .