Forum dyskusyjne Szafarzy Nadzwyczajnych

PTB

W dniach 23.11 do 25.11.2007 r w Głogowie w Domu Uzdrowienia Chorych im. Jana Pawła II odbywały się rekolekcje święte dla Szafarzy nadzwyczajnych Komunii św. pod tytułem "Nasza obecność w kościele". Przewodnikiem duchowym był ks. Mgr Paweł Gredka, doktorant KUL-u na wydziale duchowości. W rekolekcjach wzięło udział 95 szafarzy.

W Diecezji zielonogórsko - Gorzowskiej ustanowionych jest obecnie 165 szafarzy nadzwyczajnych działających w parafiach i zakładach opieki zdrowotnej. Za przygotowanie i formację odpowiedzialny jest ks. dr Zbigniew Kobus. O posłudze nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej. W myśl &; 2 kan. 910 nadzwyczajnym szafarzem Komunii świętej jest akolita i wierny świecki wyznaczony do pełnienia tej funkcji zgodnie z kan. 230 &; 3. Należy jednak ściśle rozróżnić zakres obowiązków akolity i szafarza świeckiego. Świeccy pomocnicy w udzielaniu Komunii Świętej (inaczej nadzwyczajni szafarze Komunii Świętej) mają za zadanie rozdzielanie Komunii Świętej, wtedy, gdy udzielanie jej przez kapłanów (zwyczajnych szafarzy Eucharystii) nie jest możliwe lub jest bardzo utrudnione. Szafarze nadzwyczajni roznoszą także Pana Jezusa do chorych. Akolita jest mężczyzną, który otrzymuje posługę akolitatu od swego biskupa lub wyższego przełożonego zakonnego. Posługi tej udziela się zgodnie z odpowiednim obrzędem wszystkim tym, którzy zmierzają do przyjęcia kapłaństwa. Kongregacja Sakramentów i Kultu Bożego w instrukcji "Inaestimabile donum" w dniu 3 kwietnia 1980 r. pisze, że "Wierny, zakonnik lub świecki, upoważniony jako szafarz nadzwyczajny Eucharystii, może rozdawać Komunię św. jedynie wtedy, gdy nie ma kapłana, diakona lub akolity, gdy kapłanowi stoi na przeszkodzie choroba, podeszły wiek lub, gdy liczba komunikujących jest tak wielka, że przedłużyłaby się zbytnio Msza św. Należy, więc zganić postawę tych kapłanów, którzy choć obecni przy celebrze, wstrzymują się od udzielania Komunii św., zostawiając ten obowiązek świeckim". Szafarz nadzwyczajny może - w ramach ważności powołania - świadczyć pomoc na terenie całej swojej diecezji; ale poza własną diecezją - tylko za zgodą biskupa tamtej diecezji.

Darek · Gość

I to jest ciekawe, że w instrukcji Inaestimabile donum istnieje stwierdzenie, "szafarz Eucharystii", a w Instrukcji Redmeptoris Sacramentum z 2004 r.:

154. Jak już zostało wspomniane, "szafarzem, który może sprawować w osobie Chrystusa sakrament Eucharystii, jest tylko kapłan ważnie wyświęcony". Stąd nazwa "szafarz Eucharystii" odnosi się w sposób właściwy jedynie do kapłana. Również z racji święceń zwyczajnymi szafarzami Komunii świętej są: biskup, prezbiter i diakon, do nich więc należy w czasie sprawowania Mszy świętej udzielanie Komunii świętej wiernym świeckim. W ten sposób poprawnie i w pełni może się objawić w Kościele ich służebny urząd oraz wypełnić sakramentalny znak.

156. Funkcja ta winna być pojmowana zgodnie z jej nazwą, która brzmi "nadzwyczajny szafarz Komunii świętej", nie zaś "specjalny szafarz Komunii świętej" ani "nadzwyczajny szafarz Eucharystii", ani też "specjalny szafarz Eucharystii". Te ostatnie nazwy rozszerzają znaczenie tej funkcji w sposób nieodpowiedni i niewłaściwy.

JacekS

Instrukcja „Inaestimabile donum” jest z 1980 roku, być może wtedy nie zwrócono jeszcze na to rozróżnienie uwagi. Możliwe, że dopiero później pojawiły się nieporozumienia związane z nazwą i trzeba było wyjaśnić sytuację.